Wspólne czytanie i dzierganie

W Ustce dzielnie dziergałam i czytałam, ale teraz ciut zwolniłam - muszę nadrobić sklepowe zaległości i załatwić niecierpiące zwłoki sprawy. Ciągnie mnie i do drutów i do książki, ale jak mus to mus. Dziergam nadal sukienkę, robię drugi rękaw i to już prawie koniec. Prawie bo będę musiała trochę ją wydłużyć, ale to wcale mnie nie zniechęca. Oby tylko wyszło coś nadające się do pokazania i noszenia:).

Mam na drutach również drugą robótkę (no trudno!), która była jednodniową odskocznią od sukienki oraz towarzyszyła mi podczas Dzierganiu pod chmurką:). Bardzo prosty, klasyczny wzór, a na dodatek robiony na drutach 5 mm! Idzie bardzo szybko (o ile się dzierga, na razie priorytet ma sukienka), a przerabianie Calm to sama przyjemność. Oczka są równiutkie, mięciutkie i w pięknym kolorze!

Robienie zdjęć przy zachodzie słońca nie jest zbyt rozsądne jeśli chce się uzyskać rzeczywiste kolory. W cieniu wyszło niebiesko, w słońcu mocno różowo. Tak naprawdę to jest tam praktycznie sam kobaltowy z domieszką fioletu i beżu. I wszystko to, co znajduje się pomiędzy tymi kolorami. Tego różowego fioletu nie zaobserwowałam:).

A co czytam? W Ustce skończyłam kolejną książkę Lackberg - "Ofiara losu". Jak to bywa z tymi książkami, czyta się lekko i szybko. I przyjemnie. Potem postanowiłam sprawić radość mojemu Najmojszemu i sięgnęłam po pierwszą część Sagi o Wiedźminie, "Krew elfów", Andrzeja Sapkowskiego. Ale jako że ja bardzo dociekliwa jestem, szczegółów się czepiam i lubię mieć pełen obraz tego co czytam, ciągle zadawałam pytania na temat różnych opisywanych w książce sytuacji. I dobrze. Bo okazało się, że przed Sagą są opowiadania, o tym właśnie bohaterze. Niby można przeczytać je później, ale historie w nich zawarte przewijają się już przez 30 pierwszych stron powieści! No to wzięłam się za pierwszy zbiór opowiadań - "Ostatnie życzenie". I czyta się genialnie. Świetny język, historie, humor. Polecam:). Nie wiem czemu tak długo zwlekałam z sięgnięciem po książki tego autora. 

Na koniec pokażę Wam na jaki sposób przechowywania drutów natrafiłam u Danonk podczas pobytu w domu, który kiedyś, gdzieś na czyimś blogu znalazła. Może którejś z Was ten pomysł też przypadnie do gustu:). Na pewno macie gdzieś nieużywane etui na płyty, prawda? 

Idealny kształt, wielkość i porządek! Bez splątanych żyłek! Ułożyłam je od najcieńszych do najgrubszych, więc o wiele wygodniej szukać tego co potrzebne.

Pozdrawiam i do napisania,

Marzena