Knit Faster!

Tydzień temu (prawie) dopadła mnie złośliwa baba zwana ANGINĄ! Przez kilka dni w ogóle nie dziergałam, nie czytałam, nie wstawałam z łóżka. Dziś już sobie paraduje ubrana w coś bardziej wyjściowego niż piżama, ale nadal boli gardło i sił nie mam tyle co przed chorobą... Ale dziergać mogę, całe szczęście. Suszy się już nawet sweterek z Calma, ale o nim innym razem. Dziś chciałam pokazać Wam moją nową torbę! Torbę na wełnę!

Zawsze gdy zabieram robótkę ze sobą, czy to do parku czy na wczasy, pakuję ją do płóciennej torby. Najpierw była to torba, którą Mateusz otrzymał podczas rekrutacji w obecnej pracy. Kiedy ta przestała wyglądać korzystnie zamieniłam ją na czarną torbę, którą dostałam za darmo na dworcu głównym, z rysunkiem tego właśnie miejsca i napisem: Wrocław. Ale jak znalazłam w sklepie TĘ torbę (i kilka innych, ale jedna mi wystarczy... chyba) to żadna inna nie była już godna noszenia moich skarbów. Poprosiłam więc ja Mateusza mojego, żeby mi taką kupił! Na urodziny! Tyle że 2 miesiące przed urodzinami:). I tak oto dotarła do mnie wczoraj z daleka i cieszy mojego oko. A mam nadzieję, że niedługo będzie cieszyć ramię (jak tylko będę się czuć na wyjście z domu).

 Rozmiar jest idealny. Kształt idealny. Kolor i napis też! I materiał porządny!:)

W końcu nie mogę doczekać się aż przeczytam Grę o Tron! Bo widzicie, ze mną jest tak, że jak mnie ktoś namawia "no przeczytaj to!!!" to ja tego nie zrobię. Za Chiny. Ja muszę sama mieć chęć. Tak też było z Wiedźminem - Mateusz od paru lat mi go "wciskał", a w końcu sięgnęłam po niego sama czym sprawiłam mu miłą niespodziankę:). I czyta się świetnie! Cieszę się, że jeszcze tyle książek przede mną. I że tyle części Gry o Tron. Aż chce się czytać jak najwolniej, żeby się za szybko nie skończyło.

I tak sama dorobiłam się ochoty na przeczytanie tej popularnej książki (bo mimo że nie czytałam to wiem, że hasło z torby - oprócz tego o dzierganiu - jest właśnie z niej). I po co było mnie namawiać, siłą przymuszać i zarzucać słowami "nie wiesz co tracisz"? Wystarczyło odpowiednio zachęcić:).

Jeśli brakuje składu i ładu mojej wypowiedzi to przepraszam bardzo. Jeszcze nie do końca wróciły do mnie siły...

Pozdrawiam, Marzena