Sprawy różne

Trochę się pogmatwało. Chciałabym pisać w miarę regularnie posty dotyczące czytania angielskich wzorów. Chciałabym mieć coś skończone, coś do pokazania. Chciałabym żeby wzór na Frozen Fjord sam się spisał. Wszystko się opóźnia, no po prostu wszystko.

Remont się skończył, mieszkamy już jakiś czas. Na razie "koczujemy" na dole, bo schodów jeszcze nie ma. I dowiedziałam się dziś, że nie będzie ich jeszcze 3 tygodnie, jak nie więcej! Nie ma schodów, nie ma wymarzonej kuchni. Nie można ufać zapewnieniom, że firma, którą wybierasz, realizuje projekty do 6 tygodni.

Drzwi prysznicowe miały być tydzień temu, a będą za miesiąc. O! Ale udało nam się w końcu kupić klamkę do łazienki - jeden sukces osiągnięty. I rolety zamówiliśmy, bo rano mamy szklarnię w salonie. Takie małe rzeczy troszkę pocieszają, ale nie do końca. Na szczęście wybieramy się w majówkę do Ustki, milej nam zleci to oczekiwanie.

Tak, zgadliście, to nie koniec mojego narzekania:). Cały weekend spędziliśmy na układaniu paneli podłogowych na dole. Podłoga już była, oczywiście, ale najwyraźniej nie wszyscy dbają o Twoje nowe rzeczy tak jakbyś sobie tego życzył. W samym salonie z aneksem naliczyłam ze 30 uszczerbków, zdartych narożników, boków, niedobitych do siebie części. Nie rozumiem jak można kłaść panele, widzieć odłamany narożnik i układać dalej. Zauważyłam jedno takie miejsce w trakcie układania podłogi przez tych... profesjonalistów, a gdy zwróciłam uwagę usłyszałam "musisz się uspokoić, tylko ty to widzisz". Nie skomentuję tego nawet. Po zdjęciu folii, umyciu podłóg i ogólnym ogarnięciu osłupiałam. Po moim upomnieniu, że mają się przykładać bardziej chociaż połowa pokoju wygląda względnie. Ta pierwsza połowa to był dramat. Trzy panele z rzędu z tym samym defektem, w tym jeden obłupany z każdej możliwej strony. Mam wrażenie, że musiałabym stać nad nimi by to wyglądało jak należy. Postanowiliśmy ułożyć je na nowo, zmieniając te zepsute na takie jak powinny być, ale niestety wiązało się to z kolejnym wydatkiem i zmartwieniami. Ale teraz podłoga wygląda pięknie. My, nieprofesjonaliści, którzy nigdy podłogi sami nie układali, zrobiliśmy to o wiele lepiej niż oni!

Czeka nas jeszcze wykończenie łazienki, podmalowanie to tu, to tam - bo to akurat wzięliśmy na siebie. Oto dowód:):

W weekend nic nie podziergałam, ale i tak mam już pokaźny kawałek Mateuszowego swetra. Myślę, że niedługo będę robić ściągacz na dole i zostaną rękawy i kołnierz.
Ale zanim zaczęłam go robić, postanowiłam zrobić sobie szalootulacz. Nie taki do ozdoby, ale praktyczny szal do narzucenia na ramiona w chłodniejsze wieczory. Nie noszę chust, nie potrafię, nie lubię, nie chcę, ale taki kocyk, szal to przyda mi się bardzo, np. na posiedzenie wieczorem na balkonie, na wietrzne wakacyjne dni w Ustce.
Postanowiłam wyjątkowo mieć dwie robótki na drutach jednocześnie. Szal dziergam wtedy gdy akurat nie mam wełny/pomysłu/chęci na nic nowego. Zanim dotarła do mnie wełna od Julie Asselin (robię z Leizu DK) zdążyłam zrobić bardzo dużo, zostało niby niewiele, ale w każdym rzędzie dodaje się oczka więc dłuży się teraz i dłuży... A wygląda tak:

Robię go z Arwetty Clasic i Jawolla, które były przeznaczone na szalik Vector. Ale szalika już nie ma, został spruty i zamienił się w Color Affection z brakującymi końcowymi rzędami:)

Przy zamówieniu włóczek na sweter Mateuszowy poszalałam i zamówiłam coś dla siebie. Leizu DK na dwa swetry. Zgadniecie jakiego koloru będzie każdy z nich?

Kolory troszkę przekłamane - ten najjaśniejszy to ta sama szarość co na męski sweter (Birch), czerwony jest bardziej różowy.
Nie wiem tylko, który pierwszy dziergać!

Pozdrawiam Was ciepło,
Marzena